میلیتاری (Military) |مقالات نظامی

جنگنده ای در کلاس تهاجمی سبک (Light Attack) که توسط کشور فرانسه طراحی و تولید شده در واقع این جنگنده که آخرین هواپیمای پر تعداد خانواده مشهور میراژ محسوب می شود در سال 1980 طراحی و با انگیزه رسیدن میراژ به سال 2000 بدین شکل نامگذاری شده است . باید گفت که میراژ 2000 در واقع خود نمونه ای توسعه یافته بر مبنای جنگنده مشهور میراژ 3 محسوب می شود که فرانسوی ها آن را به 5 نوع مهمات هوا به هوا و 24 نوع مهمات حملات سطحی مجهز کرده اند. همان طور که در بالا گفته شد این جنگنده سلفش میراژ 3 می باشد و همانند آن بهه بال دلتایی مجهز است (بال های دلتایی به منظور استفاده در ارتفاع پایین مناسب نیستند) اما فرانسوی ها به منظور رفع این مشکل دست به برخی اصلاحات آیرودینامیک روی طراحی میراژ بصورت محدود زدند همچنین طی این اصلاحات مهندسان فرانسوی موفق به طراحی و تولید سیستم پرواز با سیم بسیار پیشرفته برای این جنگنده شده اند گفتنی است این جنگنده در مدل های مختلف از دو رادار پالس داپلر Thomson-CSF RDM و Dassault Electronique/Thomson-CSF RDI با برد 160 کیلومتر استفاده می کند همچنین موتور این جنگنده تولیدی اسنکما با نام ام 53 با توان خشک پیش از 62 کیلونیوتن و با پسوز 93 کیلونیوتن می باشد. (حداکثر تناژ قابل بارگیری این جنگنده برابر با 6300 گیلوگرم می باشد / محدوده فشار قابل تحمل: اندکی بیش از 9 جی)

حضور در عراق: در اواخر جنگ عراق - ایران فرانسوی ها تعداد 4 یا 5 فروند از این جنگنده را به منظور تست و رضایت در خرید در اختیار عراق قرار دادند که گفته می شود حداقل 3 فروند از آن ها توسط پدافند هوایی ایران (سامانه کوتاه برد و ارتفاع پست رپیر) در نواحی غر بی ایران و به دلیل پرواز در ارتفاع پایین به منظور مخفی ماندن از دید رادار منهدم شدند .

کاربران: فرانسه - هند - امارات متحده عربی - تایوان -یونان - مصر - قطر - پرو - برزیل (فعال در تمامی کشور ها)

موتور اسنکما ام 53 قلب تپنده آخرین میراژ

مقدمه:
موتور ام 53 موتور جت با پس سوز از نوع توربوفن است که بصورت اختصاصی توسط کمپانی اسنکما فرانسه (از 2004 به بعد سفران) به منظور استفاده در بدنه جنگده میراژ 2000 این کشور طراحی و تولید شده است.

طراحی و توسعه:
در سال 1967 میلادی شرکت هواپیماسازی داسو فرانسه طراحی جنگده ای دو موتوره و دو سرنشین با ماموریت اصلی بمباران هسته ای را دنبال می کرد که این پروژه میراژ جی (G) نامیده می شد حاصل این پروژه تا سال 69 سه پیش نمونه با نام های میراژ جی و میراژ جی 4 و میراژ جی 8 مطابق با تکامل تدریجی پروژه بود نکته جالب در طراحی این جنگنده استفاده از موتور آمریکایی تی اف 30 (مورد استفاده در جنگده های آ 6 و 7 و اف 111 و اف 14) بود در نهایت و در سال 69 مقرر شد تا این موتور با نام اسنکما تی اف 306 با اندکی تغییرات در فرانسه تحت امتیاز آمریکا تولید شود که به دلیل اصلی مخالفت دولت فرانسه (به دلیل اصول حفظ استقلال شارل دوگل) در سال 1970 کل پروژه مخدومه شد.نهایتا فرانسوی ها به منظور نیل به خواسته هایشان جنگنده دیگری را با نام میراژ اف 1(و در ادامه توسعه اف2 <به تولید انبوه نرسید>) تولید کردند.
در سال 1979 و در زمانی که طراحی میراژ 2000 در حال توسعه بود مطابق با نیازهای نیروی هوایی فرانسه و بازار بین المللی شرکت اسنکما به درخواست شرکت داسو مبنی بر تولید موتوری هم رده تی اف 30 دست به طراحی موتوری جدید بر مبنای توسعه موتور قدیمی تر اسنکما ام 48 آتار (گونه 9 سی . مورد استفاده میراژ 5) زد که بعدا موتور ام 53 نامیده شد. در واقع ام 53 را باید ترکیبی از هر دو موتور اسنکما ام 48 و اسنکما تی اف 306 دانست. مهم ترین ویژگی های موتور جدید را می توان سهولت عملیات تی بی او (تعمیر و نگهداری) عمر زیاد و هم چنین سازگاری با تمامی شرایط جغرافیایی در کنار توان بالا برشمرد.
این موتور مجموعا در سه نوع جنگنده از خانواده میراژ یعنی میراژ 2000 و میراژ اف 1 (گونه ام) و میراژ 4000 به کار رفته است.

اجزای موتور ام 53

نمای برش خورده موتور ام 53

مشخصات کلی:

نکته : این موتور در دو گونه ام 53-5 و ام 53 -پی 2 به تولید انبوه رسیده که در اینجا ما گونه پی 2 را مورد بررسی قرار می دهیم
نوع : توربوفن با پس سوز (تک شفتی)
طول: 5,070 میلی متر یا 199.60 اینچ
قطر: 796 میلی متر یا 31.33 اینچ
وزن خشک: 1,515 کیلوگرم یا 3,340 پوند
کمپرسور: 8 مرحله کمپرسور محوری
احتراق: حلقوی
توربین: 2 مرحله توربین محوری
بیشترین رانش (بدون پس سوز): 64 کیلونیوتن یا 14,300 پوند
بیشترین رانش (با پس سوز): 95 کیلونیوتن یا 21,384 پوند
نسبت کلی فشار :9.8:1
نسبت گذرگاه (بخشی از موتور): 0.36:1
نسبت رانش به وزن: 6.5

منابع:
ویکی- انگلیسی
ویکی-فرانسوی
سایت شرکت سفران

رادار RDM رادار جنگنده میراژ 2000 آخرین جنگنده از سری خانواده میراژ

RDM نام راداری است که توسط شرکت تامسون سی اس اف کشور فرانسه به منظور استفاده موقت در درون دماغه جنگنده میراژ 2000 شرکت داسو این کشور بر مبنای تکامل رادار بسیار قوی سیرانو 4 (میراژ اف 1) تولید شده است. گفتنی است گاها" این رادار با نام سیرانو 5 شناخته می شود.

سیرانو 5 راداری مناسب برای درگیری های هوایی نزدیک و همچنین با توانایی بسیار زیاد به منظور حضور در انبوه ماموریت های تهاجمی است (منطبق با وظیفه مصور برای میراژ 2000)
همچنین باید عنوان داشت که رادار مذکور ، راداری با تکنولوژی مونوپالس داپلر بوده و به سیستم های : نشانه گیری هدف سطحی متحرک (GMTI) و تعقیب عوارض سطحی (همانند سوخوی 24) و نقشه برداری برجسته (مورد استفاده امور شناسایی) و همچنین سیستم های ناوبری بسیار دقیق مجهز است (دید به پایین زیاد دیگر ویژگی برجسته این رادار است) گفتنی است به منظور استفاده از هر کدام از این امکانات یک مد برای رادار تعریف شده است.

رادار مورد نظر توانایی شناسایی اهدافی با میزان سطح مقطع راداری حداقل 5 متر مربع ، زاویه چرخش مجموع 120 درجه (60± ،30 ± ، 15 ± متناسب با نوع <مد> اسکن) را در فواصل تا 111 کیلومتر را دارا است و به سیستم های (CWI) ، (DBS) ، (ECCM) مجهز است (ترکیبی از همه توانایی ها رادار را می توان در قابلیت سوپر اسکن دید)

همچنین باید عنوان داشت که این رادار طی پروژه ای به نام RDI بردش به 160 کیلومتر افزایش یافته همچنین در مقطعی قرار بر این بود که نمونه ای از این رادار به منظور استفاده در جت چینی - پاکستانی (اف سی 1 یا جی اف 17 تاندر جت) تولید شود که به سرانجام نرسید.

تذکر : به رادار های با توانایی ها مشابه رادار بالا اصطلاحا" مالتی فانکشن (Function = تابع) می گویند

اقدامات متقابل ضد الکترونیکی: ECCM
روشنگر موج پیوسته : CWI
تیره های تیز داپلر : DBS <منظورش رو من هم متوجه نشدم>


منبع : ویکی انگلیسی / مجله دیفنس