loading...

میلیتاری (Military) |مقالات نظامی

شاید یکی از جذاب ترین  هواگرد های روسها سوخو۴۷ برکوت باشد . پرنده سیاه با بالی رو به جلو که البته هرگز عملیاتی نشد . با وجود تمامی عنوان ها و تیتر های عوام پسند در بسیاری از مجلات و سایت ها عل

آخرین ارسال های انجمن
عادل خوجه بازدید : 2327 سه شنبه 26 آبان 1394 نظرات (0)

شاید یکی از جذاب ترین  هواگرد های روسها سوخو۴۷ برکوت باشد . پرنده سیاه با بالی رو به جلو که البته هرگز عملیاتی نشد . با وجود تمامی عنوان ها و تیتر های عوام پسند در بسیاری از مجلات و سایت ها علمی  ولی واقعیت این است که سوخو۴۷ هرگز قرار نبود عملیاتی باشد و تنها یک اثباتگر فناوری بود.

ریشه بال رو به جلو در روسیه حتی به پیش از جنگ جهانی دوم بر میگردد که روسها روی چنین طرحی کار می کردند. در دهه ۱۹۷۰ ازمایشاتی  نشان داد چنین بالای چالاکی بالا از جمله در ارتفاع پایین به همراه دارد و در سال ۱۹۸۳ نیروی هوایی شوروی خواهان  ساخت یک پرنده ازمایشی با چنین بالی برای براورد پیچیدگی ها  و کارایی طرحی  با بال رو به  جلو  شد.  طرح جدید اس ۳۷ نام گرفت  که با فروپاشی شوروی نیز برای مدتی رها شد. سوخودر دهه ۱۹۹۰ این طرح را ادامه داد  تا اینکه نخستین  نمونه در ۲۵ سپتامبر سال ۱۹۹۷ اولین پرواز خود را انجام داد .
 
تا پایان سال ۱۹۹۷ چندین پرواز انجام داد ولی دچار مشکلاتی  در زمینه  لرزش زیاد شد و برای چندین ماه زمینگیر  شد تا اصلاحاتی روی ان انجام شود . تا میانه سال ۱۹۹۹ این پیش نمونه ۱۹ پرواز انجام  داد  و  نشان داد از نظر چالاکی  کارایی فوق العاده بالای دارد به صورت که فرمانده وقت  نیروی هوایی روسیه گفت  این پرنده ازاف۲۲ و یا هر جنگنده دیگر غربی چالاکتر است و به صورت کل ویژگی های پروازی از خود نشان میدهد که تا ان دوران دیده نشده بود . درسال ۲۰۰۱ میلادی پرنده جدید  با نام سوخو۴۷  معرفی شد و تلاش شد که این پرنده توسط نیروی هوایی روسیه به عنوان یک نسل پنجم  به خدمت گرفته شود ، ولی در همان سال برنامه پاکفا تی ۵۰ در روسیه بر اساس سوخو۲۷ کلیک  خود و از این رو سوخو تنها تلاش کرد تا سوخو۴۷ را به عنوان یک نمونه ارزانتر  و مکمل جنگنده پاکفا  به نیروی هوایی پیشنهاد  کند ولی در نهایت نیروی هوایی تمرکز  خود را روی سوخو۳۵ برای همان نسخه ارزانتر و مکمل  گذاشت .
 
در سال ۲۰۰۲ رسما اعلام  شد که سوخو۴۷ به عنوان یک اثبات گر فناوری در زمینه  مواد کامپوزیت  و سامانه هدایت دیجتال  با سیم برای تکمیل پروژه های چون سوخو۳۵ و پاکفا به کار خواهد رفت اگرچه تا چند سال همچنان سوخو امید داشت که این پرنده را تولید کند .
 
سوخو۴۷ که با نام برکوت شناخته می شود یک جت دو موتوره با دو سکان  عمودی است که به نوعی از خانواده سوخو۲۷ به حساب می اید
 
بدنه ترکیبی از الومنیوم و تیتانیوم و در برخی موارد مواد ترکیبی است  و دارای بال های با زاویه منفی رو به جلو  با زاویه ۷۰ درجه بوده که  نیروی بالابرندگی بسیار خوبی تولید میکرد  تا انجایی که باند مورد نیاز برای برخاست برکوت ۴۰% کمتر از سوخو۲۷ بود و طول  باند برای فرود را نیز کاهش یافته  بود. شکل بال  در کنترل زاویه  حمله(زاویه دماغه  نسبت به خط افق) بسیار موثر بود و برکوت طی مانورهای انجام شده حتی به زاویه حمله ۱۲۰ درجه  بدون از دست دادن کنترل خود   رسید که این رقم برای اکثر جتهای زیر ۳۰% است. عملا در صورت عملیاتی بود این جنگنده به عنوان یک شکاری توان فوق العاده ای  در رزم هوایی داگ فایت داشت  زیرا می توانست  به سرعت دماغه را به  طرف هدف بگرداند بدون اینکه مانور خاصی  داده باشد. البته در توان کنترل بالا در زاویه حمله کانارد  تمام متحرک جلو  و هماهنگی  ان از طریق نرم افزاری  با دم کوچک عقب  و هماهنگی تمامی این موارد با خروجی متغییر نقش  بسیاری داشت  که همه انها حکایت از یک نرم افزار  و پردازنده بسیار کارامد دارد
 
برای این زاویه حمله نرم افزار و خروجی متغییر طراحی شد ، که بعدها در سوخو۳۵ و تی ۵۰ از تجارب ان استفاده شد  که البته سوخو۳۷ نیز در تکیمل  این ازمایشات  از جمله نرم افزار های هدایت  نقش بسیار داشت.
 
همچنین در برخی نقاط سطوح شیب دار سوخو۴۷ ، برای اولین بار روس‌ها از مواد جاذب  امواج رادار استفاده کردند. این  یک ازمون بزرگ و تجربه ارزنده بود زیرا روسها این‌چنین  متوجه شدند تا چه اندازه می‌توان با پوشش تنها برخی نقاط بدنه  بدون استفاده گسترده  از مواد جاذب ویا شکل هندسی ،   سطح مقطعی را کاهش داد که این ازمایش بیشتر بعدها در سوخو۳۴ به کار امد. گفته شده با این تغییرات  سطح مقطعی ار ۵ یا ۳ متر مربع برای برکوت به ۰٫۳ متر مربع کاهش  یافت .
 
در تصویر با فلش قرمز محلی که برای رادار عقب نگر در نظر گرفته شده بود مشاهده می شود

در تصویر با فلش قرمز محلی که برای رادار عقب نگر در نظر گرفته شده بود مشاهده می شود. در ان  سوی موتور دیگر محفظه کشیده تر محل قرار گیری چتر ترمز است

همچنین  در سوخو۴۷ برای اولین بار تلاش شد تا در درون ورودی هوا با اصلاحاتی  و تغییر سطح  درون  ورود  ، تیغه فن  موتور را مخفی کننده تا امواج رادار با ورود به درون ، ورودی هوا و برخورد به تیغ ها  بازگشت نداشته باشد . این روش بعدها در پاکفا به کار رفت ولی بر خلاف ورودی اف۳۵ و اف۲۲ که کاملا تیغ های موتور  مخفی شده اند ، در سوخو۳۴ و پاکفا نیم پنهان است
 
همچنین در تلاشی دیگر خروجی موتور  کوتاه تر شد و برای  اولین بار تلاش در استفاده از سرامیک برای جذب گرما و کاهش امواج فروسرخ  ارسال شد  تا  گرمایی کمتری ایجاد شود. این ازمایش نیز در سوخو۳۵ و پاکفا بعدها عملی شد
 
سوخو۴۷ از دو دستگاه موتور توربوفن  Aviadvigatel D-30F11 بهره می برد.  موتور دارای  قدرت ۱۸۷۰۰ پاوند  بدون پس سوز و ۳۲۰۰۰ پاوند با پس سوز بود. موتور دی ۳۰ روی هواپیماهای ترابری چون ایلیشوین ۷۶ و مسافربری چون  توپلوف ۱۵۴ نصب بود و نسخه پس سوز دار ان روی میگ۳۱٫ نسخه نصب شده روی سوخو۴۷  نسخه اف۱۱ بود . قرار بود روی این هواپیما موتور  ای ال ۴۱ نصب شد که امروزه روی سوخو۳۵ نصب است ولی این موتور به این برنامه نرسید و از این رو موتور دی ۳۰ نصب شد و نه حتی ای ال۳۱ که موتور خانواده سوخو۲۷ بود. در واقع از انجایی که سوخو۴۷ یک طرح ازمایشی بود و یکی از اهداف  ان ازمایش خروجی متغییر بود از این رو مهم نبود  چه موتوری روی ان نصب شود  و مهم  این بود که خروجی متغییر داشته باشد
 
خروجی متغییر سه بعدی بود و به بالا و پایین و دو طرف حرکت می کرد . زاویه حرکت  محدود تر از زوایه حرکت خروجی سوخو۳۰ و ۳۵ است و ۲۰ درجه به بالا و پایین و ۳۰ درجه به دو طرف بود ولی وجود کانارد  و هماهنگی ان با خروجی متغییر باعث این شده که سوخو۴۷  در مانورپذیری و توان تحمل زاویه بالا  حمله حتی از سوخو۳۵ که این روزها ستاره هر نمایش هوایی است  را پشت سر بگذارد. اگرچه در نهایت خروجی متغییر  با موتور AL-37F که پاییه ای برای AL-41 بود  و نرم افزار های  مربوطه  روی سوخو۳۷ تست شد   ولی سوخو۴۷ اطلاعات مفیدی را از جمله در ترکیب کانارد و خروجی متغییر به سوخو داد که در طراحی سوخو۳۰  با خروجی متغییر بسیار به کار امد.
 
 
Sukhoi_Su-47_in_formation,_2005
واپیما دیوار صوتی را نیز شکست و به صورت عملی به سرعت ۱٫۶ ماخ نیز رسید ولی فراتر از این نرفت.
 
کابین جنگنده دارای دو  نمایشگر رنگی چند کاره و یک اچ یو دی بود  و البته یک نمایشگر قابل برنامه ریزی  نیز در کنار دسته گاز وجود داشت. اینکه سوخو۴۷ ایا مجهز به رادار شد ویا نه کسی نمی داند ولی میشد  بر روی  ان رادار سوخو۳۰ یعنی رادار باروس را نصب کرد. در سوخو۴۷ پیشبینی  انتن برای رادار رو به  عقب نیز شده بود
 
 سوخو۴۷ در دو طرف  دو خروجی موتور دارای دو محفظه  مخروطی شکل بود که البته یکی از دیگر کوتاه تر بود. این دو محفظه شبیه جایگاه چتر ترمز در میانه دو  خروجی هوای سوخوی۲۷ است .  محفظه  سمت راستی که در کنار  موتور سمت راست قرار گرفته است و کوتاه تر است محل قرار گیری انتن رادار دید رو به عقب است . البته همان طور که گفته شد سوخو۴۷ هرگز تست گرم تسلیحاتی نداشت  ولی میشد انواع رادار های موجود روس را  روی ان نصب کرد.
 
تنها سامانه شناسایی که در برکوت دیده شد کاونده تصویر ساز حرارتی در دماغه بود که در تمامی جنگنده های نسل چهارم به بعد روسها در همانجا روی دماغه نصب شده بود
 
سوخو۴۷ دارای  دو دهلیز  با درب های جمع شونده در زیر بدنه میان دو بال بود. این دهلیز برای حمل سلاح کاربرد داشت و دست کم  تا جایی که مشخص است تنها جایگاه  حمل سلاح سوخو۴۷ بوده و این پرنده زیر بال هیچ سلاحی حمل نمی کند ولی احتمالا  اگر وارد خدمت میشد  چنین توانی پیدا می کرد. این پرنده روی  کاغذ می توانست  تا ۶ موشک ار۷۷ یعنی سه موشک در هر دهلیز را حمل کند  ولی بر  خلاف لیست بالا بلندی که از سلاح های این پرنده در منابع مختلف امده این پرنده هرگز سلاحی را شلیک نکرد حتی طی مراحل ازمایش زیرا کارش به انجا  نرسید ولی در صورتی که عملاتی میشد باید تسلیحات  جدید برای حمل درون دهلیز داخلی  طراحی میشد کما اینکه برای پاکفا این چنین شد .
 
در این تصویر به خوبی درب باز دهلیز زیر بدنه قابل مشاهده است

در این تصویر به خوبی درب باز دهلیز زیر بدنه قابل مشاهده است

 
در کل سوخو۴۷ اگر وارد خدمت میشد جنگنده  چالاکی از اب  در میامد ولی دست کم از نظر الکترونیک، برد و یا تسلیحاتی چیز زیادی برتر از سوخو۳۵ نبود اگرچه سطح مقطیش بسیار پاینتر بود. در مجموع تنها یک فروند برکوت ساخته شد که چند سالی است دیگر پرواز نمی کند
 
مشخصات
 
طول: ۱۵٫۱۶ متر
 
ارتفاع:۶٫۳ متر
 
وزن خالی:۱۶۳۷۵
 
بیشترین وزن  برخاستن:۳۵ تن
 
موتور: دو دستگاه موتور توربوفن دی ۳۰ با توان ۱۸۷۰۰ پاوند بدون پس سوز و ۳۲۰۰۰ پاوند با پس سوز
 
بیشترین سرعت:۱٫۶ ماخ
 
برد انتقالی:۳۳۰۰ کیلومتر
 
سقف پرواز:۱۸۰۰۰ متر
 
گرداوری:عبدالحمید تارخ
 
منبع : http://jangaavaran.ir/%D8%AC%D9%86%DA%AF%D9%86%D8%AF%D9%87-%D8%A2%D8%B2%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%B4%DB%8C-%D8%B3%D9%88%D8%AE%D9%8847-%D8%A8%D8%B1%DA%A9%D9%88%D8%AA/
 
برچسب ها سوخو 47 , برکوت , جنگنده ,
مطالب مرتبط
ارسال نظر برای این مطلب

کد امنیتی رفرش
درباره ما
وبگاه میلیتاری یکی از جامع ترین وب سایت های حوزه نظامی در ایران می باشد. این وبگاه کار رسمی خود را از شهریور ماه سال 92 آغاز کرد. همواره هدف و تلاش این وبگاه خدمت به حوزه نظامی کشور عزیزمان ایران بوده و وابسته به هیچ جناح و گروه خاصی نیست. از شما دعوت می شود با پیوستن به این وبگاه برای ما دلگرمی بزرگی باشید.
اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • آمار سایت
  • کل مطالب : 583
  • کل نظرات : 20
  • افراد آنلاین : 5
  • تعداد اعضا : 137
  • آی پی امروز : 123
  • آی پی دیروز : 228
  • بازدید امروز : 362
  • باردید دیروز : 776
  • گوگل امروز : 1
  • گوگل دیروز : 38
  • بازدید هفته : 1,886
  • بازدید ماه : 7,316
  • بازدید سال : 146,444
  • بازدید کلی : 5,089,433