جزئیات حمله به پایگاه هوائی بوشهر توسط جنگنده های بعثی

          عادل خوجه 
            بازدید : 2273
          دوشنبه 06 مهر 1394
           نظرات (0)
        

جزئیات حمله به پایگاه هوائی بوشهر در روز 31/06/59

گردان 109 شكاری نیروی هوائی عراق

پایگاه هوائی الوحده ( الشعیبة )

پس از فراخوانی كلیه خلبانان به گردان های شكاری و بمب افكن در تمامی پایگاه ها و حضور و اعلام آمادگی آنها ، پروازهای شبیه سازی شده در مسافت های دور و تقریبا برابر با فاصله اهداف در نظر گرفته شده (در خاك دشمن) آغاز گردید . گردان 109 مستقر در پایگاه هوائی الوحده ( الشعیبة ) نیز حملاتی شبیه سازی شده را به سمت شهر ناصریه و دیوانیه با مشاركت 12 جنگنده از نوع سوخوی – 22 و بازگشت و فرود موفقیت آمیز آنها پس از انجام ماموریت به پایگاه شان به انجام رساند. این تمرینات پروازی در تاریخ 28/06/59 و به موازات انجام پروازهای شناسائی بر روی مواضع نیروهای ایرانی از سوی گردان 109 بر روی یگان های زمینی ارتش ایران صورت گرفت .

البته برخی از پایگاه های هوائی ما ( عراق) ماموریت های جنگی خود را از روز 13/06/59 آغاز كرده و حتی یكی از جنگنده های میك – 21 ما و یك جنگنده F-5 ایرانی ( به احتمال قوی هواپیمای مرحوم حسین لشگری) و جبهه میانی دو كشور سقوط كردند . همچنین یك جنگنده دیگر ما از نوع سوخوی – 22 به خلبانی سروان 000 ( من می گویم خلبان نوبار عبدالحمید الحمدانی ) در حال بازگشت به پایگاه خود در كركوك (الحریة) مورد اصابت موشك ( هاوك) پدافند هوائی ایران قرار گرفت ( و سرنگون و خلبان آن نیز كشته شد ).

در روز 31/06/59 به گردان 109 شكاری مجهز به جنگنده های سوخوی -22 مستقر در پایگاه هوائی الوحده ( الشعیبة ) امر شد تا پایگاه هوائی بوشهر و باندهای پرواز آن را در سواحل خلیج ع ر ب ی كه گردان هائی از جنگنده های فانتوم F-4 در آنجا مستقر بود را مورد حمله قرار دهند . هدف از انجام این حمله از كار انداختن نیروی هوائی ایران و ممانعت از مداخله و ایجاد اشكال در مسیر پیشروی یگان های ارتش عراق به سمت اهداف از پیش تعیین شده آنها بود.

از این رو برای تشریح عملیات جلسه ای در اطاق عملیات گردان 109 پروازی با حضور فرمانده پایگاه سرهنگ خلبان ... و معاونت عملیات .... و فرمانده گردان سرگرد ... و خلبانانی كه می بایست پایگاه هوائی ایران را مورد حمله قرار دهند تشكیل گردید . سپس توجیه دقیق و كاملی از ماموریت پیش روی از سوی فرمانده پایگاه كه یكی از بهترین خلبانان جنگنده های پشتیبانی نزدیك سوخوی – 7 و از شركت كنندگان در جنگ سال 1973 بود و ماموریت های جنگی را نیز بر فراز سرزمین های اشغالی انجام داده و شخصیت قوی و مخلص داشت انجام گردید .

سپس هواپیماها به سه دسته 4 فروندی تقسیم و هر هواپیما به 2 × 500 كیلوگرمی + 4 مخزن سوخت اضافی 800 لیتری مجهز شدند . به هر خلبان نیز نقشه ای از پیش آماده شده برای انجام این ماموریت تحویل داده شد . هر دسته پروازی از این افراد تشكیل شده بود :

1- دسته اول به فرماندهی سرگرد خلبان ... / هواپیمای شماره 2 ستوان یكم خلبان .../ هواپیمای شماره 3 سروان خلبان ... و هواپیمای شماره 4 ستوان خلبان ...

2- دسته دوم به فرماندهی فرمانده گردان 109 /سرگرد خلبان .../ هواپیمای شماره 2 ستوان یكم خلبان .../ هواپیمای شماره 3 سروان خلبان ... و هواپیمای شماره 4 ستوان یكم خلبان ...

3- دسته دوم به فرماندهی معاون فرمانده گردان 109 /سروان خلبان ... / هواپیمای شماره 2 ستوان یكم خلبان ... / هواپیمای شماره 3 سروان خلبان ... و هواپیمای شماره 4 ستوان یكم خلبان ...

زمان پرواز و عبوز از مرزهای ایران و عراق ساعت 12:00 ، ارتفاع 20 تا 40 مترو سرعت 780 كیلومتر بر ساعت تعیین گردید . در اطاق عملیات گردان 109 به ما گفته شد كه تمام پایگاه های هوائی ایران توسط 156 جنگنده عراقی مورد حمله قرار خواهند گرفت و تمام این هواپیماها همانگونه كه گفته شد راس ساعت 12:00 می بایست از مرز عبور نمایند كه این امر اثر زیادی در تقویت روحیه خلبانان شركت كننده در حمله داشت و سبب شد تا آنها با دقت بیشتری اهداف و باندهای پرواز پایگاه های ایران را مورد حمله قرار دهند تا جنگنده های ایرانی قادر به پرواز نگردیده و هواپیماهای خودی را مورد تهدید قرار ندهند. كم كم زمان حمله فرا می رسید و میبایست خلبانان به سمت هواپیماها اعزام می شدند .

با صدور فرمان مقر از گردان 109 ، خودروهای ویژه حمل خلبانان به مقر گردان آمده و با سوار شدن خلبانان ، حركت به سمت هواپیماهای خفته در آشیانه ها و تحت نظر اركان گردان آغاز گردید تا هر هواپیما با شماره مخصوص برای هر خلبان و نیز آشیانه استقرار هر هواپیما مشخص شود . پس از رسیدن خلبانان به هواپیماها و انجام چك های پیش از پرواز و قرار گرفتن داخل كابین ، بین فرمانده هر دسته و سایر هواپیماها تماس برقرار گردید . سپس فرمانده دسته با كسب مجوز از برج مراقبت بر روی باند خزیده تا پرواز را از روی باند 330 آغاز نماید.

پس از خروج تمام هواپیماها از آشیانه هایشان ، فرمانده عملیات به سمت باند فرودگاه حركت و در ابتدای باند منتظر سایر هواپیماهای شركت كننده باقیماند . با رسیدن سایر هواپیماها موتورهای هواپیماها نیز قبل از پرواز چك شد كه تمام انها سالم بودند. فرمانده دسته اول و به دنبال آن بقیه هواپیماهای دسته به پرواز درآمده و با گردش به سمت راست در ارتفاع كم 20 الی 40 متری به پرواز درآمدند . یك دقیقه بعد دسته دوم و یك دقیقه پس از آن دسته سوم نیز به پرواز درآمدند .

با قرار گرفتن تمام 12 فروند هواپیمای شركت كننده در آسمان ، هواپیماها به سمت نقطه شهر الزیبر در داخل خاك عراق پرواز و به سوی نقطه اول عملیات ( در داخل خاك ایران ) یعنی بندر دیلم با زاویه 110 درجه و فاصله 240 كیلومتری و سرعت 780 كیلومتر سمت گرفتند . هوا به طور كلی خوب بود و بادی در ارتفاع كم جریان داشت و دید خلبانان نیز واقعا مناسب بود. كل زمان عملیات 18 دقیقه و 20 ثانیه پیش بینی می شد . تمام هواپیماها راس ساعت 12:00 از روی شهر آبادان عبور كرده و اكنون سه دسته پروازی در راه انجام ماموریت خود برفراز خاك دشمن قرار داشتند . با رسیدن هواپیمای مهاجم بر روی بندر دیلم در زمان ازپیش تعیین شده ، این هواپیماها به سمت راست و نقطه دوم یعنی پایگاه هوایی بوشهر در زاویه 155 درجه و فاصله 150 كیلومتر و در دقیقه 10 و ثانیه 20 از زمان ماموریت و با سرعت 780 كیلومتر بر ساعت گردش نمودند و در زمان 2 دقیقه مانده به هدف سرعت خود را به 900 كیلومتر بر ساعت افزایش دادند .

درست در زمان مقرر و با رسیدن دسته نخست بر روی هدف ، فرمانده دسته با صدور فرمان FIRE حمله را آغاز نمود . هواپیماها بمبها را بر روی بانده ها و خزش راه های پایگاه فرو ریختند كه انفجار بمبها توسط فرمانده دسته سوم هواپیماها مشاهده و صدای فریاد ا... اكبر خلبانان در رادیو شنیده شد. حمله به پایگاه هوائی بوشهر جمعا با 12 تن بمب صورت گرفت و باندهای فرود و برخاست و نیز خزش راه ها مورد اصابت قرار گرفت . پس از حمله تمام هواپیماهای سه دسته مهاجم به سلامت از هدف دور شده و با گرفتن سمت 270 درجه و سرعت 900 كیلومتر بر ساعت مسافتی معادل 75 كیلومتر را بر روی خلیج ع ر ب ی طی نموده و با گردش به سمت راست به سمت 307 درجه و در ارتفاع بسیار پائین به سوی پایگاه مادر بازگشتند .

با فرود دسته های پروازی در فرودگاه مادر ، هر خلبان با هواپیمایش به آشیانه از پیش تعیین شده مراجعه و تمام خلبانان پس از خاموش كردن هواپیمایشان با شادی و خوشحالی از موفقیت بدست آمده سوار بر خودروی ویژه حامل خلبانان شدند و به مقر گردان 109 پروازی بازگشتند و در آنجا با فرمانده پایگاه نیز به ایشان پیوست و از بابت سلامتیشان خدا را شاكر بودند. انهدام پایگاه هوائی بوشهر اولین ماموریت گردان 109 شكاری بود .

اما نقل واقعه از سوی افسران ایرانی ( در این بخش از گزارش همكار عزیز سنترالی جناب آقای محمد معما استفاده شده است ) .

واكنش سریع نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران

به دنبال این تهاجم ناجوانمردانه، سرهنگ خلبان شهید "جواد فكوری" فرمانده وقت نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی، با اعلام وضعیت اضطراری از كلیه فرماندهان برای جلسهای در ستاد نیروی هوایی دعوت و درجلسه تأكید میكند كه باید جواب قاطع و سریعی به این حملات داده شود. شهید فكوری تأكید میكند كه «ما باید به تكلیف خودمان عمل نماییم و از كشورمان دفاع كنیم؛ ما برای این روزها آموزش دیدهایم و نتیجه آن دست خداوند است». با پایان جلسه، همه روی این نكته تأكید دارند كه باید جوابی قاطع و سریع به دشمن داده شود. برهمین اساس به پایگاههای سوم شكاری همدان و ششم شكاری بوشهر مأموریت داده میشود تا در عملیاتهای جداگانهای و با در نظر گرفتن اصل غافلگیری جوابی سریع به این حمله هوایی عراق بدهند.

عملیات انتقام در كمتر از دوساعت

كیلومترها دورتر در پایگاه هوایی بوشهر هم غوغایی برپاست. به دستور مرحوم سرتیپ خلبان مهدی دادپی فرمانده وقت پایگاه بوشهر خلبانان همگی گرد هم آمده بودند. سرتیپ كاكاوند معاون عملیات وقت پایگاه با دقت مشغول انتخاب خلبانانی برای اجرای عملیاتی برق آسا بود. مضمون هر دو جلسه مشخص بود. فرماندهان ضمن تشریح وضع موجود، عنوان كردند كه از ستاد نیروی هوایی دستور آمده كه خیلی سریع پاسخی قاطع به عراق داده شود. عراقیها باید بدانند كه ایران را بهرغم تمامی تحریمهایی كه علیه این كشور اعمال شده است، نباید دست كم گرفت. طرح اولیه عملیات «انتقام» آماده است .براساس این طرح، می بایست ابتدا پایگاه هوایی بوشهر و پس از آن پایگاه هوایی همدان وارد عمل می شدند. بر همین اساس، مقرر شد دو گروه پروازی به نام های «البرز» و «آلفا - رد» به ترتیب از دو پایگاه ششم شكاری بوشهر و پایگاه سوم شكاری همدان به پرواز در آیند. طرح عملیات بدین شكل بود كه نخستین گروه پروازی با نام «البرز» از پایگاه ششم به پرواز در می آمد و پایگاه هوایی «شعبیه» را بمباران می كرد. سپس گروه پروازی دوم با نام آلفا- رد از پایگاه سوم شكاری به پرواز در می¬آمد و پایگاه هوایی «كوت» را بمباران می¬كرد.

پایگاه ششم شكاری زودتر باید وارد عمل میشد. پس خلبانان بلافاصله كار روی نقشه و برنامه پروازی البرز را شروع كردند. بعد از نیم ساعت، برنامه پروازی آماده شد و قرار شد با چهار فروند فانتوم مسلح به بمب های 1000 پوندی به پایگاه شعبیه حمله كنند. فرمانده عملیات پایگاه، خلبانان را انتخاب كرده بود و فهرست اسامی پروازی را به لیدر دسته پروازی سپرد تا وی با توجیه دیگر خلبانان آنها را جهت انجام عملیات آماده كند. طبق فهرست پروازی، سرتیپ جهانگیر ابن یمین به عنوان شماره یك و لیدر دسته پروازی انتخاب شده بود. ابن یمین، از خلبانان باتجربه پایگاه به شمار میرفت. خلبان كابین عقب ایشان ستوان كاظم روستا معرفی شد. شهید كاظم روستا كمتر از سه ماه بعد در یك پرواز برون مرزی به درجۀ رفیع شهادت نائل آمد. شماره دو پرواز، سرتیپ سپیدموی آذر و خلبان كابین عقب وی جناب خرازیان بود. شماره سه جناب حقپرست و خلبان كابین عقب جناب قدیری مقدم و سرانجام شماره چهار جناب بختیاری و خلبان كابین عقب جناب فضل ا... امینی بود. هدف، پایگاه هوایی شعبیه بود. لیدر دسته ضمن تشریح مسیر پروازی مأموریت هر فانتوم را در زمان رسیدن به هدف مشخص كرد و خلبانان بعد از تحویل چتر و كلاه سوار بر مركب آهنین بال خود آماده پرواز بودند. هماهنگی های لازم صورت پذیرفت. عقربه های ساعت حدود ساعت 45/15 دقیقه را نشان میداد. گروه پروازی البرز متشكل از چهار فروند فانتوم مسلح بر روی باند پروازی قرار گرفتند و سپس یكی پس از دیگری دل آسمان را شكافتند تا اولین تجربه جنگی خود را كسب نمایند. هر چهار فروند فانتوم در كنار هم از روی بندر دیلم، قروه و خسروآباد گذشتند و پس از عبور از اروندرود با رساندن ارتفاع به حداقل ، وارد خاك عراق شدند و مسیر را به سمت پایگاه «شعیبیه» در استان بصره پیش گرفتند. آنها اولین خلبانان ایرانی بودند كه بعد از شروع رسمی جنگ وارد خاك عراق شده بودند. در بین راه، هواپیماها از روی پادگانهای ام القصر و بصره هم گذشتند، ولی عراقیها كه فكر نمیكردند نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در این زمان كم بتواند عملیاتی را طرح ریزی و آن را اجرا كند، در خواب فرو رفته بودند. هیچ پدافندی به سوی فانتوم ها شلیك نمی كرد. فانتوم ها برای بمباران هدف می بایست ارتفاع گرفته و از سمت چپ پایگاه برای رها كردن بمب¬ها «پاپ آپ» می¬كردند.در همین زمان بود كه لیدر دسته متوجه موضوع مهمی شد. پایگاه شعیبیه به جای یك باند دارای سه باند پروازی بود. او باید سریع تصمیم میگرفت كه چگونه طرح را عوض نماید. بیدرنگ با خلبانان همراه تماس گرفت و روی رادیو اعلام كرد كه من باند وسط، شماره دو باند سمت چپ، شماره سه باند سمت راست و شماره چهار شلترهای انتهای باند را هدف قرار دهد. شیرجه فانتوم¬ها برای زدن هدف آغاز شده بود كه پدافند پایگاه كه تازه متوجه حضور خلبانان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران شده بود، بی امان شروع به شلیك كرد. آسمان به سرخی می زد و پر از گلوله شده بود، ولی باید به عراق درس فراموش نشدنی داده میشد. دیگر زمانی برای بازگشت نبود. لیدر نمی توانست عملیات را متوقف نماید. او به عنوان اولین نفر باند پروازی را هدف قرار داد و در پی آن شماره دو و سه نیز هدف های خود را به خوبی بمباران كردند. شماره چهار نیز شلترهای هواپیما را كه در انتهای باند اصلی قرار داشت، هدف قرار داد. لیدر دسته با مهارتی مثال زدنی ارتفاع هواپیما را به جایی رساند كه هر آن احتمال برخورد علائم كنار باند با هواپیمایش میرفت. شاید او میخواست مهارت خلبانان ایرانی را به رخ عراقیها بكشد. به خواست خداوند حتی یك تیر هم به فانتومها برخورد نكرد و ساعتی بعد همگی سالم در پایگاه هوایی بوشهر به زمین نشستند. این اولین ضربه سهمگین نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران بر پیكره دشمن بود، اما ضربه دوم نیز در راه بود.

خاطرات امیر علیرضا نمکی‌

امیر نمكی در ابتدای جنگ تحمیلی فرمانده گردان 61 نگهداری متمرکز بوشهر با درجه سرگردی بوده که بعد فرمانده گردان 61 پروازی پایگاه هوایی بوشهر می‌شود. سپس در طول جنگ رییس طرح‌های عملیات هوایی استراتژیک تاکتیکی نهاجا و بعد جانشین فرمانده پایگاه هوایی بوشهر می‌شود؛ نهایتا هم تا پایان جنگ فرمانده پایگاه هوایی بوشهر می‌ماند. ایشان می گویند :

اما اولین بمب عراق که در بوشهر به زمین خورد به‌یکباره یک یکپارچگی میان تمام نیروها ایجاد شد طوری که همان روز اول که بمب خورد بلافاصله ما چهار فروند هواپیما برای بمباران پایگاه هوایی شعیبیه فرستادیم. حدود ساعت دو بوشهر بمب خورد و ساعت چهار بچه‌ها بلند شدند. بعد از آن پرواز‌های دفاعی تا فردا صبح صورت گرفت. بخش آسمان بوشهر، خارک و خوزستان به‌عهده پایگاه هوایی بوشهر بود.

سایت سوری

در همان هنگام پایگاه هوائی الوحده عراق سوی 4 فروند جنگنده فانتوم كه از پایگاه بوشهر برخاسته بودند مورد حمله قرار می گیرد. این هواپیماها به موازات ساحل و سپس از طریق اروند رود به سمت شمال پرواز می كنند اما در مسیر خود با یك دسته 8 فروندی بمب افكن سوخوی 22 عراقی مواجه می شوند كه در راه حمله به سمت پایگاه بوشهر بودند. جنگنده های ایرانی بمب افكن های عراقی را نمی بینند اما هواپیماهای عراقی در ارتفاع 1000 متر بالاتر پرواز می كردند متوجه آنها می شوند . هواپیماهای ایرانی در سكوت رادیوئی كامل و رادارهای خاموش پرواز می كردند به همین دلیل پدافند هوائی عراق به رغم اعلام خلبانان عراقی نتوانست فانتوم ها را ردیابی نماید. هواپیماهای ایرانی پس از رسیدن به جنوب بصره ارتفاع خود را بین 750 تا 1000 متر افزایش داده و با انجام مانورهای عالی از 4 جهت به پایگاه هوائی الوحده عراق حمله بردند. با وجود آتش شدید پدافند هوائی پایگاه ، تمام هواپیماها به پایگاه خود بازگشتند.

منبع :

http://arteash.mihanblog.com/post/2308

عنوان	پاسخ	بازدید	توسط
آشنایی با جنگنده رهگیر پرقدرت روسیه mig 31 فاکس هوند !	1	3614	dalahoo4631
مقاله ای جامع و تحلیلی در مورد نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران IRIAF !	4	7792	dalahoo4631
آشنایی با جنگنده ضربتی کارآمد سوخو 39 (su 39) !	5	4916	dalahoo4631
آشنایی کامل با جنگنده Su-35 (سوپر فلانکر) خطرناک ترین و بی رحم ترین جنگنده دنیا !	3	12662	dalahoo4631
آشنایی با جنگنده اف 15 ایگل (عقاب آمریکایی) !	0	7272	admin
تهاجم آردنن ؛ آخرین فرصت هیتلر برای جلوگیری از پیشروی متفقین	0	4905	admin
گالری تصاویر سلاح سرد / شمشیر ، خنجر ، تبر	0	5931	admin
معرفی تانک میدان نبرد آمریکا / تانک ام 1 آبرامز (M1 Abrams)	0	4335	admin
معرفی سلاح محبوب قشقایی ها / اسلحه برنو (vz. 24)	0	6313	admin
معرفی سلاح Ak 47 (کلاشینکف) / هولناک ترین سلاح کشتار جمعی در تاریخ	0	17106	admin