میلیتاری (Military) |مقالات نظامی

خبر درگذشت وینستون چرچیل، بریتانیا را متاثر کرد و همگان به مردی که از کشورش در برابر هیتلر و نازی‌ها دفاع کرده بود، ادای دین کردند. این ادای دین تا به امروز نیز ادامه دارد و البته که دلایل کافی نیز برای آن وجود دارد. در ۱۹۴۰ بریتانیا با تهدیدات مرگباری مواجه بود. چرچیل در آن هنگام ۶۵ سال داشت و کارنامهٔ فعالیت‌های سیاسی‌اش سرشار از خطا‌ها و اشتباهات فاجعه‌بار بود، ولی او رهبری اقلیتی را بر عهده داشت که خطر هیتلر و عقب‌نشینی در مقابل نازی‌ها را فهمیده بودند. در پایان دههٔ ۱۹۳۰ دو نخست‌وزیر بریتانیا - استنلی بالدوین و نویل چمبرلین- به چرچیل اعتنایی نمی‌گذاشتند: دلیل نخست آن بود که سیاست انزواگرایی در حزب محافظه‌کار انگلیس مرسوم بود و آن‌ها را از مواجه با هیتلر باز می‌داشت. دلیل دیگر این بود که فکر می‌کردند این مساله سرگرمی جدید چرچیل است و بار دیگر به تحقیر او منجر خواهد شد.

وینستون چرچیل نخست وزیر انگلستان در طول جنگ جهانی دوم علاوه بر آنکه سیاستمداری مشهور و بزرگ بود، نویسنده ای پرکار نیز بود. چرچیل در سال 1953 برای آثار بسیاری که منتشر کرده بود برنده جایزه ادبیات نوبل شد، که در این بین کتاب جنگ جهانی دوم (The Second World War) شناخته شده ترین است.  چرچیل بعد از مرگ پدرش در سال 1895 ، برای زنده ماندن و امرار معاش مجبور به کار کردن شد. اولین کتاب وی به عنوان نویسنده ، برای یک سری پنج مقاله ای درباره نبرد استقلال کوبا بود. تا زمان مرگش ، در آمد اصلی وی از راه نویسندگی بود. معمولا به عنوان یک نویسنده پول خوبی کسب می کرد، وی حدود 8 تا 10 میلیون کلمه در بیش از 40 کتاب ، هزاران روزنامه مجله نوشته است.