بسیاری از رادار (ردیاب) های موجود مانند رادارهای مراقبتی و تعقیب هدف با تهدیدهای بسیار گسترده و پیشرفته ای در میادین نبرد کنونی روبه رو بوده و با آنها دست و پنجه نرم می کنند. این تهدیدها شامل موشک های ضد رادار، گیرنده های هشدار راداری ( RWR)، سامانه های پشتیبانی و ردگیر جنگ الکترونیک و انواع مختلف حملات جنگ الکترونیک می باشد. تمامی این تهدیدها در پی آن هستند که با استفاده از روش ها و راهکنش ( تاکتیک) های مختلف، به صورت نرم و یا سخت مانع عملکرد طبیعی یک سامانه راداری شوند. رادارها برای جلوگیری و نیز مقابله با این تهدیدها و انجام مأموریت خود سعی می کنند امواج ارسالی خود را تا حد ممکن پنهان نموده و مانع کشف و شناسایی توسط گیرنده های دشمن شود. رادارها برای این منظور و نیز پنهان نمودن حضور خود در میدان نبرد، از روش هایی چون مدیریت توان امواج ارسالی، قابلیت تغییر منظم و نامنظم بسامد ( فرکانس) ارسالی، تضعیف پرتوهای کناری آنتن و انواع مدولاسیون استفاده می کنند. در مجموع به رادارهایی که از رو ش های فوق برای بقا و ادامه حضور خود در میادین نبرد استفاده می کنند، رادارهای با احتمال پایین ردیابی (Low Probability Of Intercept = LPI ) گفته می شود.
عنوان | پاسخ | بازدید | توسط |
![]() |
2 | 10019 | esibandari |
![]() |
0 | 6483 | admin |
![]() |
0 | 4041 | admin |
![]() |
0 | 5171 | admin |
![]() |
0 | 3748 | admin |
![]() |
0 | 5269 | admin |
![]() |
0 | 15631 | admin |
![]() |
0 | 4141 | admin |
![]() |
0 | 4818 | admin |
![]() |
0 | 4100 | admin |