میلیتاری (Military) |مقالات نظامی

ایران نخستین  بار در سال ۱۹۶۰ دست به سفارش ۷۰۰ تیره موشک سایدواندر نسخه بی زده است که نخستین  نمونه این موشک بوده و بین سالهای ۱۹۶۱ تا ۱۹۷۰  انها را تحویل گرفته. این موشک  قبل از ورود اف۵ به ایران یعنی در سال ۱۹۶۵ وارد خدمت شد و احتمالا مدتی روی اف۸۶ سایر نیروی هوایی نصب می شده است. ایران در ادامه با سفارش اف۴ دی فانتوم دست به سفارش نسخه پیشرفته تر AIM-9E در سال ۱۹۶۸ به میزان ۴۰۰ تیره زده است و با افزایش تعداد اف۴ و اف۵ های ارتش ،  این نیرو دست به سفارش  ۷۰۰ تیره موشک  AIM-9J  زده است که بر روی اف۴ ایی فانتوم اف۵ ایی تایگر  نیروی هوایی نصب شده است. 

ایران در سال ۱۳۶۸ ، ۲۴  فروند میگ ۲۹ را از شوروی دریافت کرد که شامل  ۱۸ فروند نسخه تک سرنشینه و ۶ فروند میگ۲۹ یو بی آموزشی بود . نسخه تحویلی به ایران نسخه صادراتی میگ۲۹ A بود که در ان زمان نیز تنها نسخه تولید میگ ۲۹ بود و با تمامی مشکلات نسخه پاییه A  تنها گزینه ایران برای این جنگنده بود.

یكی از عملیات های مهم نیروی هوائی عراق در مراحل پایانی جنگ با ایران ، حمله به نیروگاه تولید برق نكاء در كنار دریای خزر بود است . این عملیات كه بدون تعصب باید آن را یكی از موفق ترین عملیات برون مرزی نیروی هوائی عراق در عمق خاك ایران دانست.

جنگنده اف-۸ کروسیدر (Crusader به معنای جنگجوی صلیبی) جنگندهٔ تک موتورهٔ فراصوت برتری هوایی ناونشین بود که به وسیلهٔ شرکت ووت (Vought) برای نیروی دریایی ایالات متحدهُ آمریکا و تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا ساخته شد تا جایگزین اف۷یو کاتلس شود.

نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران

معرفی سوخو 24 نهاجا / شمشیر برنده نیروی هوایی ارتش

نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در طول 8 سال جنگ تحمیلی از نداشتن مهمات دورایستا رنج می برد و بخش عمده تلفات وارده بر ناوگان نهاجا، خصوصا جنگنده های اف 4، به دلیل نبود این مدل تجهیزات مخصوصا موشک های ضد رادار ایجاد شد.
پس از پایان جنگ تحمیلی، جمهوری اسلامی ایران به تعدادی هواپیمای بمب افکن ضربتی سوخوی 24 دست پیدا کرد که این هواپیماها، مزیت خاصی را به نیروی هوایی کشورمان می داد؛ هواپیمای ضربتی با بالهای متغیر که توان پرواز در ارتفاع بسیار پایین و حمله به اهداف استراتژیک دشمن را دارند.

سری پنجم /چند تا عکس زیبا از نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران !

سری چهارم /چند تا عکس زیبا از نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران !

در سال 1980 عراق در حال برسی MIRAGE F-1  بود و با توجه به روابط گرم صدام با فرانسه در اواخر این سال با توجه به نا توانی جنگنده های روسی در رهگیری خلبانان ماهر ایرانی این جنگنده ها به سرعت  وارد نبرد 8 ساله ایران و عراق شدند تا برگ برنده را به دست صدام بدهند. واقعیت این بود که میگ های روسی در مقابل جنگنده های به روز و خلبانان زبده ایرانی به اسباب بازی تبدیل شده بودند و هنگامی که چند فروند جنگنده  و بمب افکن  فوق پیشرفته روسی ان زمان یعنی میگ25  و توپولف-22  توسط خلبانان ایرانی حتی خلبانان اف-5  نابود شد زنگ خطر برای صدام به صدا در امد.

گزارش مذکور با اشاره به اینکه تکنسینهای اوکراینی پیشنهاد کرده بودند در ازای دریافت 100 میلیون دلار سوخوی 22 را آماده کنند، اضافه کرده که به دلیل تاکید فرماندهی نهاجا برای عملیاتی شدن جنگنده‌های مذکور،جهاد خودکفایی ماموریت یافت تا بدون کمک خارجی این هواپیماها را فعال کند. به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، ماهنامه «Combat aircraft» به معنای هواگردهای رزمی یکی از نشریات تخصصی در حوزه هوانوردی نظامی است که از زمان آغاز به انتشار خود در 14 سال پیش، موضوعات هوانوردی نظامی در سراسر جهان را به صورت تخصصی تجزیه و تحلیل می‌کند.

س

خاطره ای از سرهنگ خلبان "محمد عتیقه چی"

محاصره آبادان شکسته شده و پروازهای نیروی هوایی برای زدن عقبه عراق شروع شده بود . سرگرد خلبان "عتیقه چی" به پست فرماندهی احضار شد.
- سرگرد عتیقه چی، همان طور که می دانید تا چندین ماه دیگر عملیاتی گسترده برای بازپس گیری مناطق اشغالی بخصوص شهر خرمشهر آغاز می شود و نیروی هوایی در این عملیات ماموریت پشتیبانی هوایی را برعهده دارد. ما باید قبل از شروع عملیات، عقبه عراق را از کار بیاندازیم. برای این منظور امروز عملیاتی به شما محول شده است ، هدف قسمت غربی شهر سرپل ذهاب است که درحال حاضر نیروهای عراقی در آن جا استقرار دارند شما باید با پرواز در ارتفاع بالا آن جا را بمباران کنید. دقت کنید در قسمت شرقی شهر نیروهای خودی مستقر هستند سریعا کارهای مقدماتی پرواز را انجام دهید.
- بله قربان همین الان دست بکار می شویم.

مقاله ای جامع و تحلیلی در مورد نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران IRIAF

به قلم: تام کوپر و لیام دولین      مترجم: آرمان سیداحمدی        منبع: مجله Combat Aircraft

طوفان در فنجان چای

منابع نظامی آمریکا و بریتانیا مخصوصاً در صدد آزمایش واکنش ایران نسبت به عملیاتی که می خواستند به انجام برسانند برآمده اند. بر پایه آنچه نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران تا کنون انجام داده است، این دو کشور بر این عقیده اند که ایران آخرین حد قدرت دفاعی خود را به نمایش گذاشته است و به دلیل ضعف شدید شبکه راداری این کشور، تعقیب و گریز های بین هواپیماهای ایرانی و آمریکایی تا کنون برای ایران بدون ثمر بوده است. بیشتر منابع غربی به مثال هایی مانند ورود بی اجازه یک فروند هواپیمای آمریکایی در پاییز سال 2005 به حریم هوایی ایران اشاره می کنند. یک هواپیمای تانکر سوخت رسان KC-135 آمریکایی در نوامبر سال 2005 اشتباهاً وارد مرزهای هوایی ایران شد و حدود چهل دقیقه را نیز در آسمان ایران بدون هیچ مزاحمتی سپری کرT به گفته این منابع این مسئله نشان از ضعف شدید قدرت رهگیری هوایی ایران را دارد؛ البته بهتر است بدانیم که این منابع توافقات شفاهی را که دو طرف را ملزم به عدم شلیک به هواپیماهای یکدیگر می کرد را از یاد برده اند. شاید به سخن دیگر ایران «نخواسته» است که هواپیماهای آمریکایی را که بدون اجازه وارد حریم هوایی این کشور می شدند هدف قرار دهد. البته منابع ایرانی این گفته ها را نه تصدیق می کنند و نه رد می نمایند. آن ها به طور سربسته به این واقعیت ها معترفند که بهترین کنترل را بر حریم هوای خود ندارند، رادارهای زمینی شان به زحمت می تواند برخی مناطق ایران را پوشش دهد، شبکه ارتباطی شان کامل و کافی نیست و فرماندهی آن ها در برخی نقاط حساس به بهترین وجه ممکن صورت نمی پذیرد؛ اما همین منابع به شدت بر این مسئله پافشاری می کنند که جنگنده های نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران-IRIAF اخیراً به طور کامل ارتقا یافته و اورهال شده و از بهترین سرویس های ممکن گذشته اند و در حال حاضر در بهترین شرایط موجود عملیاتی به سر می برند. یکی از جالبترین مسئله های قابل توجه این است که IRIAF گشت های مکرر هواپیماهای آمریکایی را در مرزهای خود را یک تمرین به موقع و البته منبع مطئمنی برای جمع آوری اطلاعات در مورد هواپیماهای آمریکایی و توانایی های آن ها قلمداد کرده است!

مقاله ای جامع و تحلیلی در مورد نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران IRIAF

به قلم: تام کوپر و لیام دولین      مترجم: آرمان سیداحمدی        منبع: Combat Aircraft

مقدمه مترجم: تام کوپر نویسنده و محقق اتریشی یکی از معدود صاحب نظران هوانوردی نظامی غرب است که در مورد نیروی هوایی ایران و هواپیماهای در حال خدمت در این نیرو تا کنون مقالات و حتی کتاب های زیادی را به رشته تحریر در آورده است. در وضعیت فعلی منطقه و بحران های اخیر که خاورمیانه با آن روبروست، نگاه تمام جهانیان به کشور ایران دوخته شده است زیرا کشور دیگری موقعیت ژئوپلیتیکی و اهمیت اقتصادی و نظامی را که کشور ما در منطقه داراست ندارد. مسئله قدرت اتمی ایران و پافشاری سران کشورمان بر احقاق حقوق مسلم ایران در دارا بودن فناوری هسته ای برای مقاصد صلح آمیز موجب شده است تا توجه کشورهای مختلف دنیا به قوای نظامی ایران و بررسی امکان درگیری نظامی بین ایران و کشورهایی نظیر آمریکا و دولت های اروپایی معطوف شود. مقاله ای که در ادامه خواهید خواند، به تحلیل توانایی های نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران می پردازد و اهمیت وجود این نیرو در دفاع از کشورمان به عنوان تنها عامل بازدارنده و دفاعی در مقابل دشمن احتمالی را بررسی می نماید. لازم به ذکر است که ترجمه این اثر نماینده مطابقت عقاید نویسنده با نظر مترجم و تایید یا رد مسائل نیست و این مقاله صرفاً بازتاب افکار و ایده های نویسنده این مطلب می باشد.

رویارویی های اخیر ایران و غرب

آیا آمریکا و متحدانش هیچ گاه وارد مواجهه نظامی با ایران خواهند شد؟ این سوالی است که در ذهن بسیاری افراد شکل گرفته است. کاری به درستی یا نادرستی این امکان نداریم، ولی ظاهراً شواهد گواه بر این مدعاست که توانایی های نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران - IRIAF بسیار بیشتر از آن است که کارشناسان نظامی غربی پیش بینی کرده اند. در حالی که توجه عموم در دنیا به سمت وقایع خشونت آمیز در عراق و جنبه های مختلف «جنگ علیه تروریسم» جلب شده است، تنش های مرتبط با ایران نیز در حال افزایش است. به دنبال اشغال عراق در تابستان سال 2003، عملیات هوایی بسیاری اطراف ایران صورت گرفته است. بخش بزرگی از رویارویی های هواپیماهای ایرانی با جنگنده های آمریکایی بر فراز خلیج فارس صورت گرفته، در حالی که جنگنده های دو طرف به دفعات در طول مرزهای عراق و افغانستان با هم ملاقات کرده اند.

آنچه از وضعیت موجود کشور و شرایط محیطی حاکم بر فضای جهانی برمی اید اینست که غرب بهرحال خود را برای یک جنگ با ما اماده میکند و هرگونه صحبت از عدم وقوع جنگ بیشتر بسته به شرایط و زمان می باشد تا اصل عدم وقوع ان ،با توجه به سابقه تهاجم نظامی غرب به کشورها – آنچه بطور واضح مشخص است اینست که خط مقدم دراین حرکت قطعا نیروی هوائیستبا توجه به این رویکرد و نیز با توجه به محدودیتهای خرید تسلیحاتی کشور عزیزمان بران شدم که در چند مورد مشخص بررسیهائی برای امکان تعریف پروژه بهبود برای ارتقاء تسلیحات نیروی هوائی مان مطرح کنم و دراین راه امید است متخصصین نظامی کشورمان که گمان میرود به سایت معزز میلیتاری سر میزنند نیز دراین باره اندکی تعمق و تدبر نمایند شاید که بتوان از این همفکری مشترک به نتایجی رسید

اهمیت بمب افکن های استراتژیک که قادر به نابودی تاسیسات زیربنایی در عمق خاک دشمن باشند ازدیرباز بر برنامه ریزان نظامی آشکار شده بود. در دسامبر 1939 سپاه هوایی ارتش آمریکا (که بعدها با استقلال از ارتش نام نیروی هوایی ایالات متحده را به خود گرفت) درخواستی رسمی را برای یک ابربمب افکن که قادر به حمل 9100 کیلوگرم بمب تا فاصله 4300 کیلومتری باشد ارائه کرد.
در پاسخ به این استعلام، شرکت های هواپیماسازی بوئینگ با مدل 345، کانسولیدیتد با مدل B-32، لاکهید با مدل XB-30 و داگلاس با مدل XB-31 وارد عرصه رقابت شدند. داگلاس و لاکهید خیلی زود ازمیدان رقابت پا پس کشیدند. اما کانسولیدیتد و بوئینگ به توسعه مدلهای خود ادامه دادند و به زودی بوئینگ باطراحی خود به نام B-29 Superfortress از رقیب خود پیشی گرفت.