میلیتاری (Military) |مقالات نظامی

نبرد ملازگرد -مانزيکرت- دشوارترين رويداد تاريخ بيزانس است. خود بيزانسي ها هيچ گاه احساسشان را نسبت به اين جنگ پنهان نکرده اند و مورخانشان بارها و بارها تا به امروز از اين نبرد سخت ياد کرده اند. صليبي ها از آن پس آشکارا ديدند که بيزانسي ها، لقب مدافعان جهان مسيحي را در ميدان نبرد، از دست دادند. ملازگرد توجيهي براي مداخله غرب بود.

در ابتدای سال 1099، سپاه صلیبیون به سمت بیت المقدس حرکت کرد و سر راه خود به شهر "معره النعمان" رسید. پس از چند روز مقاومت به دلیل اختلاف بین مسلمانان شهر سقوط کرد و بیشتر مردم آن توسط صلیبیون قتل عام شده و باقی سکنه به اسارت درآمدند.  پس از آن سپاه صلیب به شهر "عرفه" رسید که پس از 4 ماه محاصره نتوانستند آن را فتح کنند و درنهایت با گرفتن خراج حاضر شدند که دست از سر شهر بردارند. شهرهای "قنسرین"، "حماه" و "حمص" نیز از شهر عرفه تبعیت کردند ولی شهر "ارکاس" -در دامنه کوه جبل- در برابر صلیبیون مقاومت کرد و ناچار ریموند و تانگرد محاصره را ادامه داده و بقیه صلیبیون در 3 ستون راه بیت المقدس را پیش گرفتند. ستون اول از طریق بندر "لاذقیه" ستون دوم از طریق "جبله" و ستون سوم از جاده "طرطوس" حرکت می کردند.

گادفری نخست تانگرد و سپس بالدوین برادرش را به سوی شهر طرسوس فرستاد. تانگرد وقتی به شهر رسید با استقبال مردم شهر روبرو شد و آنها پرچم او را بر فراز شهر برافراشتند. هنگامی که بالدوین با سپاه فرانسه از راه رسید از اینکه پرچم ایتالیا را بر فراز شهر دید دلخور شد و دستور داد تا پرچم ایتالیا را کنده و پرچم فرانسه را به جای آن نصب کنند. تانگرد ناراحت شد و نزدیک بود که بین دو سپاه جنگ درگیرد که کشیشهای شهر میانه را گرفتند و قرارشد که مردم شهر خودشان یک نفر را انتخاب کنند. مردم تانگرد را انتخاب کردند و بالدوین ناراحت شد و اهالی رابه بادناسزاگرفت. تانگرد با سوارانش از شهر خارج شد و بالدوین دستور داد تا دروازه های شهر راببندند.

در سال 1090 زائری فرانسوی به نام پطرس  و ملقب به "پیرارمیت" به بیت المقدس وارد شد و از دیدن تسلط مسلمانان بر سرزمین مقدس برآشفت وقسم یادکرد که آنجا را از دست مسلمانان خارج کند.  او به نزد اسقف بیت المقدس به نام "سمعان" رفت و هر دو شروع به درددل کردند. درانتها، سمعان نامه هایی برای پاپ و دیگر سلاطین اروپا نوشت و به دست پیرارمیت داد. پیرارمیت به رم رفته و نامه را به دست پاپ "اوربان دوم" داد و پاپ که از سخنان وی متاثر شده بود به او دستور داد تا برای جهاد مردم را ترغیب کند.

جنگهای صلیبی به کدام جنگ ها گفته می شود؟
جنگهای صلیبی یک سری درگیری بین مسیحیان اروپایی و مسلمانان است که در طی آنها اروپایی ها سعی کردند تا سرزمین مقدس(اورشلیم یا بیت المقدس) را از چنگ مسلمانان خارج کنند. اولین جنگ صلیبی در سال 1096 و آخرین آنها در اواخر قرن سیزدهم واقع شد. بعدها، هر جنگ مذهبی بین اروپاییان و دیگران را جنگ صلیبی نامیدند.
جنگهای صلیبی حاصل تلاش سخت دولتهای فئودال در منطقه خاورنزدیک است. بنابراین جنگهای صلیبی قسمت مهمی از داستان گسترش اروپاییان و مهاجرنشیان آن ها است. این برای اولین بار بود که اروپایی ها سعی کردند تا در سرزمینهای دور از خاک اروپا ابتکار نظامی را در دست بگیرند و اولین بار بود که با استفاده از تعداد زیادشان سعی کردند تا فرهنگ و دین شان را به خارج از مرزهایشان ببرند.