میلیتاری (Military) |مقالات نظامی

هون ها قبایلی بودند که در همسایگی چینیها ، مغول ها و آریایی ها و شرق میانه زیست می کردند . چینی ها مدت ها پیش در حدود قرن نهم و هشتم قبل از میلاد آنها را به نام «هیونگ نو» می نامیدنده اند ؛ این قبایل در مناطق اوردوس و در شمال شانسی و هوپی میزیستند طبق افسانه‌های چینی، دیوار بلند چین برای دورنگه داشتن آن‌ها از چین ساخته شد.

در طول مدت زمانی که از ظهور تانک ها می گذرد، یعنی برای اولین باری که انگلیس و فرانسه از تانک در جنگ جهانی اول استفاده کردند سالها می گذرد. در طی این سالهای گذشته، یعنی چیزی حدودا 100 سال پیش، نبرد های زیادی میان تانک ها صورت گرفته است. بعد از استفاده از تانک در جنگ جهانی اول، کشور های صنعتی و تقریبا مدرن به فکر استفاده از آن افتادند که نتیجه اش چیزی است که ما امروزه به اسم تانک های اصلی میدان نبرد یا MBT می شناسیم که تمامی ویژگی های تانک های مختلف از جمله سبک، متوسط و سنگین را در یک تانک قرار داده اند.

در سال 1980 عراق در حال برسی MIRAGE F-1  بود و با توجه به روابط گرم صدام با فرانسه در اواخر این سال با توجه به نا توانی جنگنده های روسی در رهگیری خلبانان ماهر ایرانی این جنگنده ها به سرعت  وارد نبرد 8 ساله ایران و عراق شدند تا برگ برنده را به دست صدام بدهند. واقعیت این بود که میگ های روسی در مقابل جنگنده های به روز و خلبانان زبده ایرانی به اسباب بازی تبدیل شده بودند و هنگامی که چند فروند جنگنده  و بمب افکن  فوق پیشرفته روسی ان زمان یعنی میگ25  و توپولف-22  توسط خلبانان ایرانی حتی خلبانان اف-5  نابود شد زنگ خطر برای صدام به صدا در امد.

هنگامی که پس از حمله ژاپنی ها به پرل هاربر در دسامبر1941 آمریکا وارد جنگ جهانی  دوم شد، رنجرهای آمریکایی نقش بزرگی در عملیاتهای ویژه بازی کردند. برای افسران  نیروی زمینی آمریکا که در پایگاهای بریتانیا بودند به زودی آشکارشد که آنها واحدی مانند  کوماندوهای بریتانیا در اختیار ندارند. سرلشکر تروسکات -رابط نیروی زمینی آمریکا با  ستاد مشترک بریتانیا- در ماه می 1942، طرحی را به ژنرال جورج مارشال پیشنهاد کرد  که تشکیل چنین  واحدی را تشویق می کرد. از آنجا بود که رنجرهای آمریکایی –معادل  کوماندوهای بریتانیایی- شکل گرفتند.

مقدمه

حداقل ۷۰۰ سال از عمر موشک مى گذرد. در قرن سیزدهم بود که چینى ها نخستین تیرهاى آتشین ثبت شده در تاریخ را پرتاب کردند و مغول هاى مهاجم را به وحشت افکندند. چینى ها در جنگ پین کینگ در سال ۱۲۳۲ میلادى سلاح هاى آتشین را که بر سر خود آتش داشتند علیه تاتارها به کار گرفتند. در این سال ها توسط یک نفر ایتالیایى به نام فونتانا نوعی راکت اختراع شد که در آن زمان چندان کاربردی نبود و تخریب چندانى در پی نداشت و بیشتر اثر روانى آن در ایجاد ترس در دشمن مورد نظر بود.
اولین راکت به مفهوم امروزى توسط شاهزاده حیدرعلى در هندوستان ابداع شد که این راکت در نیمه دوم قرن ۱۷ علیه انگلیسى ها به کار گرفته شد. این راکت ها شامل لوله هایى از آهن بود و خرج اصلى آن را باروت تشکیل مى داد. وزن این راکت ۳ تا ۵ کیلوگرم و طول آن ۲۰ و قطر آن ۵ سانتى متر با برد حدود ۵/۲ کیلومتر بود. طول راکت در مجموع با قطعات چوبى به ۳ متر مى رسید. همچنین پایدارى این راکت ها در پرواز توسط قطعاتى از چوب بامبو که به بدنه آن متصل بود تامین مى شد که این قطعات چوبى عملى شبیه بالک هاى کنترلى در موشک هاى امروزى را انجام مى دادند.