سالها قبل از اینکه بریتانیا جنگنده ی عمود پرواز هاریر را بسازد نازیها در حال طراحی و ساخته جنگنده های عمود پرواز بودند. این هواپیماها باید سرعت و قیمت ارزان جنگنده های عادی را با مزیتهای یک هلیکوپتر ترکیب می کردند. بزرگترین مزیت هلیکوپترها این است که برای نشست و برخواست به باند نیاز ندارند.
این هواپیمای عمود پرواز فوکه-آخلیس اف.آ-269 نام داشت و در سال 1941 توسط طراح معروف آلمانی "فوکه" طراحی شد. این هواپیما دارای ملخهای گردانی بود که برای نشست و برخواست به سمت زمین می گردید و برای حرکت افقی در جهت بدنه ی هواپیما قرار می گرفت.
فوکه-آخلیس از ساخت یک مدل در اندازه ی اصلی و نمایش توانایی های هواگرد خود خیلی فاصله داشتند. بازهم متفقین محل اجرای پروژه را بمباران کردند و کار را برای سالها به تعویق انداختند. این طرح در نهایت در سال 1944 متوقف شد چرا که کارخانه اعلام کرد که اولین نمونه را تا سال 1947 آماده نخواهدکرد.
اگر بمباران متفقین نبود شاید این هواپیما تا انتهای جنگ به خدمت گرفته می شد. با توانایی نشست و برخواست در هر مکانی، این هواپیما می توانست به سرعت تجدید سوخت و مهمات کرده و برعلیه نیروهای متفقین به کار گرفته شود.
با ترس از حمله ی دائمی لوفت وافه که هواپیماهایش معلق در آسمان قرار داشتند سرعت پیشروی متفقین کاهش پیدا می کرد البته به شرط اینکه هیتلر سوخت کافی برای پرواز این جنگنده ها در اختیار داشت.
