میلیتاری (Military) |مقالات نظامی

قلعه ی ایتر در سال 1979

تاریخ: پنجم می 1945

موقعیت: قلعه ایتر واقع در اتریش

نتیجه:پیروزی متفقین

پس زمینه

قلعه ی ایتر قلعه ی کوچکی است که در نزدیکی روستایی به همین نام در اتریش واقع شده است. پس از اینکه هیتلر خاک اتریش را ضمیمه ی رایش سوم کرد دولت آلمان این قلعه را از صاحب آن ،فرانز گرونر، خریداری کرد و در سال 1943 آن را به کمپ اسرای جنگی تبدیل کرد. این کمپ به اسرای جنگی که برای نازی ها ارزش بالایی داشتند اختصاص داده شده بود. معروف ترین زندان این قلعه عبارت بودند از یک قهرمان تنیس به نام ژان بوروترا، نخست وزیران سابق فرانسه به نامهای ادوارد دالادیر و پاول ریناود، فرمانده های سابق ارتش فرانسه به نامهای ماکسیم ویگاند و موریس گاملین و تنی چند از بزرگان فرانسه. علاوه بر این زندانیان عالی رتبه، تعدادی از اسرای جنگی کمپ داخائو برای انجام کارهای یدی به این اردوگاه آورده شده بودند.

تنیسور فرانسوی ژان بوروترا

خواهر مارشال دوگل از زندانیان قلعه ی ایتر

نبرد

در روز سوم می 1945 (دو روز قبل از تسلیم بدون قید و شرط آلمان) یکی از اسرای کمونیست یوگسلاوی به نام زونیمیر چوچکوویچ ،به بهانه ی رساندن پیغام سباستین وایمر، فرمانده ی کمپ، قلعه را ترک کرد. او به همراه خود نامه ای به زبان انگلیسی داشت که در آن برای زندانیان درون قلعه تقاضای کمک شده بود. قرار بود که چوچکوویچ نامه اش را به اولین سرباز آمریکایی که سر راهش دید بدهد.

او در 40 مایلی قلعه ،در نزدیکی شهر اینسبروخ، به عناصر پیشتاز هنگ 409ام پیاده ی ارتش آمریکا رسید. آنها نمی توانستند سرخود به نجات زندانیان قلعه بروند اما قرارشد پیام دلگرم کننده ای توسط چوچکوویچ برای اسرا فرستاده شود.

فردای آن روز یک واحد زرهی به سمت قلعه فرستاده شد اما در میانه ی راه هدف گلوله باران توپخانه ی آلمان قرار گرفت و توسط فرماندهان لشکر به خاطر تجاوز به محدوده ی عملیاتی لشکر 36ام به عقب فراخوانده شدند. تنها دو دستگاه جیپ آمریکایی شامل راهنماهای بومی به راهشان ادامه دادند.

گانگل

سروان لی

وایمار پس از اینکه خبری از بازگشت چوچکوویچ نشد از ترس جانش فرار کرد و نگهبانان اس.اس نیز کمی پس از او فرار کردند و قلعه به دست زندانیان افتاد. آنها خود را با سلاح های باقیمانده از آلمانها مسلح کردند. زندانیان که از کوششهای چوچکوویچ نتیجه ای نگرفته بودند آشپز خود ،اندریس کروبوت، را به امید یافتن کمک با دوچرخه راهی کردند. او در شهر ورگل خود را به نیروی مقاومت اتریش رساند. شهر به تازگی توسط ورماخت تخلیه شده بود اما تحت حمله ی نیروهای سرگردان اس.اس بود. او را به نزد سرگرد ژوزف گانگل ،فرمانده ی سربازان بازمانده از ورماخت بردند.  او به جای عقب نشینی ترجیح داده بود که در شهر بماند و به نیروی مقاومت بپیونند و نیروی مقاومت او را به فرماندهی خود در شهر برگزیده بود.

گانگل تصمیم گرفت که زندانیان قلعه را آزاد کند اما نمی خواست معدود سربازانش را قربانی این عملیات کند. او نیروهایش را برای حفاظت از حملات انتقام جویانه ی اس.اس به درون شهر نیاز داشت. گانگل امیدوار بود که بتواند تا رسیدن آمریکایی ها در برابر نفوذ اس.اس به درون شهر دوام بیارد. با رسیدن پیغام زندانیان قلعه، گانگل تصمیم گرفت تا با پرچم سفید به دنبال آمریکایی ها برود و از آنها کمک بخواهد.

همزمان، 4 دستگاه تانک شرمن از گردان 23 زرهی لشکر 12 زرهی ،که برای شناسایی اعزام شده بودند، تحت فرمان سروان لی به 8 مایلی شمال قلعه رسیدند. در آنجا تانکها منتظر رسیدن باقیمانده ی واحد خود بودند که قرار بود توسط لشکر 36ام پیاده جایگزین شود. لی پس از ملاقات با گانگل تأمل نکرد و بلافاصله با کسب اجازه از فرماندهانش به سمت قلعه حرکت کرد.

مسیر رسیدن نیرویهای آمریکایی به قلعه

پس از شناسایی قلعه توسط گانگل ،که هنوز ماشین فرماندهی اش را دارا بود، لی 2 دستگاه از تانکهایش را در ذخیره گذاشت و 5 نفر دیگر از هنگ 142 پیاده را،که برای پشتیبانی آمده بودند، برداشت و به پیش تاخت.

در میانه ی راه لی مجبور شد که نیروهای تقویتی را به عقب بفرستد چرا که پلی که قرار بود از روی آن عبورکنند طاقت وزن همه ی آنها را نداشت. لی یکی از تانکهایش را برای مراقبت در عقب نگه داشت و نفرات او محدود شدند به 14 نفر آمریکایی، گانگل و راننده اش و یک کامیون به همراه 10 نفر از توپچی های سابق ورماخت. در 4 مایلی قلعه آنها یک ایست بازرسی اس.اس را از بین بردند و به راهشان ادامه دادند.

در همین زمان، زندانیان فرانسوی از یک افسر اس.اس ،که برای دوران نقاهت به قلعه فرستاده شده بود و رفتاری دوستانه داشت، درخواست کردند که مسئولیت دفاع از قلعه را برعهده بگیرد. این افسر اس.اس کورت-زیگفرید اشخرادر نام داشت. زمانی که لی با نفراتش به قلعه رسید اسرا از آنها به گرمی اسقتبال کردند اما کم بودن نیروهای کمکی آنها را ناامید کرد. لی مردانش را در اطراف قلعه برای دفاع پراکنده کرد و تانکش را در ورودی اصلی قلعه قرارداد.

ورودی اصلی قلعه

لی از اسرای فرانسوی خواست که پهان شوند اما آنها تصمیم گرفتند که در کنار آمریکایی ها و آلمانها با تهاجم اس.اس مقابله کنند. در طی شب، مدافعین قلعه توسط گشتی های اس.اس ،که آمده بودند تا نقاط ضعفشان را بررسی کنند، به ستوه آمدند. در صبح روز پنجم می نیرویی به استعداد 100 تا 150 نفر از سربازان اس.اس حمله ی خود را به قلعه آغازکردند. قبل از حمله، گانگل توانست توسط تلفن از نیروی مقاومت اتریش در شهر درخواست نیروی کمکی کند اما تنها دو سرباز آلمانی و یک نوجوان اتریشی توانستند خودشان را به قلعه برسانند. تانک شرمن برای مدافعین آتش تهیه می ریخت اما توسط یک توپ 88 میلیمتری اس.اس از دور خارج شد.

درنهایت در اوایل بعد از ظهر هنگ 142ام از حمله ی اس.اس با خبر شد  و برای مدافعین در تله افتاده کمک فرستاد. لی که نمی توانست اطلاعات دقیقی از وضعیت مهاجمین به فرماندهانش ارسال کند با پیشنهاد شجاعانه قهرمان تنیس ،بوروترا، موافقت کرد. او با پوشیدن یونیفورم اس.اس از دیوار قلعه پایین پرید و خود را به آمریکایی ها رساند تا به از آنها بخواهد که سریعتر حرکت کنند چرا که مدافعین قلعه دیگر مهمات آنچنانی نداشتند.

نیروی کمکی در حدود 4 بعد از ظهر وارد کارزار شد و تهاجم اس.اس را ناکام گذاشت. در حدود 100 نفر از نفرات اس.اس در این نبرد اسیر شدند.

پیآمدها

دیوارهای قلعه ی ایتر پس از دفع تهاجم اس.اس ها

لی به خاطر دفاع قهرمانانه اش از قلعه و اسرای فرانسوی مفتخر به دریافت مدال شجاعت شد. گانگل در حال جابجا کردن یکی از نخست وزیران پیشین فرانسه جان باخت اما در اتریش به عنوان یک قهرمان جنگ شناخته شد و خیابانی را در شهر ورگل به نام او کردند. این نبرد به عنوان تنها نبردی که سربازان آمریکایی در کنار آلمانها با اس.اس جنگیدند شهرت یافته است. دفاع از قلعه ی ایتر 5 روز پس از خودکشی هیتلر و دقیقا در همان روزی که آلمان تسلیم شد روی داد. از طرفی می توان این نبرد را آخرین درگیری نظامی بین متفقین و متحدین در جبهه ی غرب دانست. درباره ی این نبردکتابی هم نوشته شده است.

منبع

https://en.wikipedia.org/wiki/Battle_for_Castle_Itter