جنگنده F-4E یه جنگنده چند منظوره مافوق صوت با قابلیت انجام عملیات بر ضد اهداف زمینی دریایی وهوایی در تمام شرایط آب و هوایی است.
خدمه به صورت پشت سر هم و در کابین هایی جداگانه قرار گرفته اند. کاناپی از جنس طلق ضخیم وشفاف است که به صورت پنوماتیک تا زاویه 53 درجه باز می شود.
(نمایی از چینش کابین F-4E نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران)
در سمت چپ کابین و بیرون از ان نردبان جمع شونده و محل قرار گیری پای خلبان برای ورود و خروج به کابین وکلید کنترل خارجی کاناپی قرار دارد.
(تصاویری از نردبان جمع شونده و محل قرار گیری پا برای ورود به کابین)
کابین خلبان به صورت تحت فشارو دارای سیستم تهویه هوای ترکیبی با قابلیت کنترل است.
خلبان و افسر کنترل سلاح (کمک خلبان wso ) هر کدام بر روی یک صندلی خروج اضطراری martin baker MK.H7 قرار گرفته اند. این صندلی پرتاب قابلیت استفاده در سرعت صفر تا 500 نات رادر ارتفاع صفر دارا می باشد(zero-zero ejection seat ) . ارتفاع صندلی تا 2 اینچ زیر نقطه مرجع و تا 4 اینچ بالاتر نقطه مرجع قبل تنظیم است. کیت بقا به همراه اکسیژن اضطراری و قابق نجات در هر صندلی قرار داده شده است. چتر نجات در هر صندلی در یک پوسته سخت و در پشت سر خلبان قرار گرفته و دارای عرض چتر ( قطر تاج چتر) 8.4 متر می باشد که به طور خودکار بعد از خروج اضطراری در ارتفاعی بین پایی یا 11500 و یا در صورت خروج در ارتفاعی پایین تر با تاخیری در حدود 2.25 ثانیه فعال می گردد. همه مدل های F-4E از سال 1967 شروع به دریافت نمونه بهبود یافته صندلی MK.H7 کردند.
(نمایی از صندلی martin baker MK.H7)
علاوه براین تغییر دیگری نیز بر روی پانل داخل کابین صورت گرفت که شامل تغییراتی در موقعیت کنترل کننده های سلاح و انتقال انها به نقاطی که در دید خلبان باشند و یا خلبان دسترسی بهتری به آنها داشته باشد. با انجام این کار خلبان در درگیری های هوایی می توانست در تمام مدت بدون اینکه دست خود را از دسته کنترل موتور throttle)) یا دسته کنترل فرامین هواپیما (control stick) جدا کند با اهداف هوایی درگیر شود.
(نمایی از کابین جلوی جنگنده F-4E نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران)
بدنه هواپیما بصورت تمام فلزی است و ساختار آن شامل سه قسمت پیش ساخته است. مواد بکار رفته در ان در درجه اول آلومینیوم (67%) , استیل و آلیاژ های شامل نیکل 20 % تیتانیوم 8% و مواد دیگر بکار رفته حدود 5% است. بدنه جلویی هواپیما به نحوی ساخته شده است که نصب سیم کشی های برق هواپیما قبل از مونتاژ امکان پذیر باشد. بخش مرکزی بدنه در درجه اول از آلومینیوم و محل قرار گیری موتور از تیتانیوم ساخته شده است. بدنه انتهایی به صورت چند قسمتی ساخته شده است که با پیچ به بدنه مرکزی متصل می شود. قسمت انتهایی بدنه نیز غالبا از آلومینیوم ساخته شده به استثنای خروجی موتور ها که از فولاد ضد زنگ ، تیتانیوم و آلیاژی مخصوص که ترکیبی از نیکل و کروم (HASTELLOY X) است ساخته شده. بال ها از پانل های ماشین کاری شده ی جدا ناپذیر آلومینیوم با ضخامت 2 تا ½ اینچ ساخته شده اند. فلپ ها و بالک های متحرک روی بال (aileron) همه با فلز آلومینیوم لانه زنبوری ساخته شده اند .
بالک های متحرک روی بال تنها به سمت پایین حرکت میکنند . کاهنده سرعت در هوا با نیروی هیدرولیک عمل میکند و در قسمت زیرین هر بال وداخل پانل هر بال قرار گرفته است و با باز شدن بصورت لولایی از زیر به سمت جلو باعث کاهش سرعت هواپیما در هوا میشود. در آغاز سال 1972 تمامF-4E ها در لبه ی جلویی بال خود مجهز به بالک های دو وضعیتی شدند که این تغییر مهمترین اصلاح آیرودینامیکی انجام شده بر روی فانتوم از زمان ورود به خدمت است.
(نمایی از بال چپ F-4E)
(تصویری از کاهنده سرعت در هوای F-4E که در زیر هر بال نصب شده است)
باله عمودی و سکان متحرک آن از آلومینیوم معمولی و استیل ساخته شده اند و سکان متحرک دم هواپیما با نیروی هیدرولیکی عمل میکند.
(تصویر باله عمودی و سکان متحرک آن)
منبع اصلی تامین برق جنگنده F-4E شامل دو ژنراتور 400 هرتز، سه فاز با ولتاژ 115/200 است. ژنراتورها با سرعت ثابت 8000 دور در دقیقه می چرخند. دو مبدل 100 آمپری برق تولید شده را از 115/200 ولت (AC) به 25 ولت (DC) تبدبل میکند.
نیروی هیدرولیک جنگنده توسط سه واحد تولید نیروی هیدرولیک تامین میشود. این سیستم ها زمانی که موتور ها فعال هستند فشاری معادل 3000 psi تولید میکنند.
همچنین یک سیستم پنوماتیک هوای پر فشار برای تامین نیاز کابین ، چرخ ها، بالک های متحرک بال (aileron) را تامین میکند.
F-4Eها به سیستم چتر و قلاب نگهدارنده مجهز هستند. چتر نگهدارنده در انتهای دم هواپیما و در قسمتی مخروطی شکل قرار دارد و دستگیره رها سازی آن در سمت چپ صندلی خلبان قرار دارد.
(نمایی از محل قرار گیری و چتر نگهدارنده)
ارابه فرود با نیروی هیدرولیک عمل میکند و به صورت الکترونیکی کنترل می شود. هر کدام از چرخ ها دارای ترمز هیدرولیکی با کنترل الکتریکی که مجهز به سیستم ضد لغزش است هستند.برای جلوگیری از جمع شدنی اتفاقی چرخ ها بر روی زمین یک سوییج ایمنی و پین نگهدارنده بر روی آنها قرار گرفته است.
ارابه فرود دماغه به چرخ ها دو قلو14 لایه با ابعاد 18*5.5 و ارابه های فرود زیر هربال دارای یک عدد چرخ 24 لایه با ابعاد 30*11.50-14.5 اینچ هستند. محدوده چرخش چرخ جلو 70 درجه به سمت چپ یا راست است. با این وجود باقطع سیستم هدایت ، چرخ جلو توانایی گردش آزادانه 360 درجه توسط پرسنل زمینی را دارد.
چراغ های بیروی هواپیما شامل موارد زیر می باشد :
Position light در انتهای بال ها و روی دم – join up light در انتهای بال – fuselage light در زیر و بالای بدنه اصلی – anti collision light به رنگ قرمز – landing and taxi laght بر روی ارابه فرود دماغه هواپیما – inflight refueling system light در پشت کابین عقب – flood lights در دم هواپیما – electro luminescent formation light در سه قسمت بدنه و انتهای هر بال به رنگ زرد
پانل کنترل چراغ های بیرونی در کنسول سمت راست کابین جلو قرار دارد. روشنایی داخلی هر کابین توسط خلبان آن کابین به طور مستقل کنترل می شود.
(تصاویری از چراغ های بیرونی F-4E نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در پرواز های شبانه )
رادار محمول هوایی an/apq-120 ساخته شده توسط westinghouse به عنوان یه رادار کنترل اتش به طور خاص برای جنگنده F-4E طراحی شده و دارای قابلیت جستجو و در گیری با اهداف سطحی و هوایی است. از جمله قابلیت های این رادار امکان جستجو و تعیین مسیر اهداف هوایی برای ارائه به موشک ها و توپ 20 میلی متری دماغه و نقشه برداری زمینی و تعیین فاصله اهداف برای ارائه به مهمات هوا به سطح است.
(تصاویری از رادار APQ-120 جنگنده F-4E نبروی هوایی ارتش جمهوری اسلام ایران)
با ارائه سیستم دیجیتال چند بخشی an/arn-101 بهبود قابل توجهی در توانایی ناوبری و حمل و پرتاب مهمات در F-4E حاصل شد. سیستم an/arn-101 یک یکپارچه کننده سیستم های ناوبری و انتقال اطلاعات به مهمات و سیستم های شناسایی است. این سیستم امکان انجام سریعتر تنظیمات سیستم الکترونیک پروازی (اویونیک) و ناوبری را در F-4E فراهم میکند. این سیستم امکان ناوبری تاکتیکی و برد بلند رابا سه سیستم مختصاتی فراهم میکند: 1-عرض و طول جغرافیایی 2- سامانه مختصات جهانی مدکاتور معکوس (utm) 3- سیستم ناوبری رادیویی و اختلاف زمانی LORAN
سیستم an/arn-101 با استفاده از پایگاه داده خود موقعیت هواپیما را بوسیله سنسور های اندازه گیری سمت ، زاویه دماغه ، ارتفاع پروازی و دیگر سینسورها محاسبه کرده و هواپیما را به سمت اهدافی که قبلا در حافظه اش ذخیره شده راهنمایی می کند.
سلاحی که از همه نظر توانایی های F-4E را بهبود بخشید توپ 20 میلی متری شش لول چرخان General Electric m-61A1 بود. این توپ 20 میلی متری شش لول چرخان با نیروی هیدرولیکی و الکتریکی عمل می کند. شش لول چرخان بودن این توپ با افزایش اتلاف حرارت و کاهش فرسایش لوله ها سبب افزایش طول عمر عملیاتی آن می شود. این توپ نصب شده در زیر دماغه F-4E دارای دو نرخ آتش 4000 و 6000 گلوله در هر دقیقه و حداکثر ظرفیت مخزن 639 گلوله است که غالبا با 630 گلوله تغذیه می شود.
(تصاویری از توپ 20 میلی متری نصب شده در زیر دماغه و لحظه شلیک آن)
جنگنده F-4E به عنوان یک جنگنده چند منظوره توانایی استفاده از پاد های اخلال گر الکترونیک خارجی مختلفی را دارد که شامل پادهای زیر میشود : AN/ALQ-71, AN/ALQ-72 , AN/ALQ-87 , AN/ALQ-101, AN/ALQ-119, AN/ALQ-131
ادامه دارد ...
منبع : http://www.military.ir/forums/topic/29568-%D9%85%D8%B9%D8%B1%D9%81%DB%8C-%D9%88-%D8%A2%D8%B4%D9%86%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%D8%AC%D9%86%DA%AF%D9%86%D8%AF%D9%87-f4-e-phantom-ii/